Long Covid, de langdurige nasleep van een corona-infectie, heeft het leven van vele mensen wereldwijd ingrijpend beïnvloed. Annie Korstjaans uit Horst deelt openhartig haar persoonlijke gevecht met deze complexe aandoening. Nadat ze in april 2021 het virus te pakken kreeg, veranderde haar leven drastisch. Bijna drie jaar later worstelt Annie, ondanks dat ze vooruitgang boekt, nog steeds dagelijks met de gevolgen, zowel lichamelijk als psychisch.
Het is inmiddels alweer vier jaar geleden sinds de uitbraak van het coronavirus de wereld in zijn greep hield. Voor de meesten is het verleden tijd, maar tienduizenden Nederlanders ondervinden nog dagelijks de gevolgen. Zo ook Annie. Ze herinnert zich nog levendig de dagen van haar coronabesmetting in april 2021. “Het was een zware periode”, deelt ze. “Ik was heel erg ziek en doodmoe. Na enkele weken verdween de corona, maar de vermoeidheid bleef hangen als een donkere wolk.” De nasleep van haar infectie manifesteerde zich als een overweldigende vermoeidheid, overgevoeligheid voor prikkels en een onvermogen om zelfs de simpelste taken uit te voeren.
Het leven nam een abrupte wending voor Annie en haar man. Wat voorheen routineklussen waren, werden nu uitdagingen van formaat. Zelfs een kort gesprek aan de deur met vrienden putte haar uit. “Het was eenzaam en frustrerend”, geeft Annie toe. Verjaardagen, vriendinnenuitjes, weekendjes weg: het ging allemaal niet. “Het voelde alsof het leven aan me voorbijging, terwijl ik gevangen zat in mijn eigen uitgeputte lichaam.”
Alternatieve therapie
Het herstelproces was langzaam en hobbelig. Annie moest haar werkuren drastisch verminderen en haar dagen zorgvuldig plannen om haar beperkte energie te beheren. Therapieën, variërend van ergotherapie tot alternatieve behandelingen zoals een orthomoleculair therapeut, waren onderdeel van haar reis naar herstel. “Het was een kwestie van trial-and-error”, zegt ze. “Sommige behandelingen werkten beter dan andere, maar een aantal bracht me een stap dichter bij verbetering.” Ergotherapie leerde Annie hoe ze haar energie kon verdelen en haar rust kon pakken. Een eye-opener voor haar, maar vooral over de alternatieve therapie is ze erg te spreken. “Ik had het geluk dat ik voldoende financiële middelen had om dit te betalen. De alternatieve behandelingen hebben me zelfs meer geholpen dan de reguliere”, legt ze uit. Alternatieve behandelingen worden namelijk over het algemeen niet vergoed door de zorgverzekeraar. Problematisch, omdat uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de Long Covid-patiënten gebruikt maakt van alternatieve behandelingen om hun klachten te verminderen. “Voor mensen die moeilijk rond kunnen komen is dit ontzettend vervelend.”
Aanpassingen doen
Ondanks dat ze vooruitgang boekt, blijven prikkels een uitdaging voor Annie, die snel overweldigd raakt door drukte, geluiden en lichtflitsen. “Het is alsof er een file in mijn hoofd ontstaat”, beschrijft ze. “Ik moet pauzeren, de file laten oplossen voordat ik verder kan met denken.” Deze gevoeligheid heeft haar dagelijkse leven drastisch veranderd en dwingt haar tot voortdurende aanpassingen. “Ik ben op mijn werk van 28 uur naar 22 uur gegaan”, legt ze uit. “Ik werk vijf of zes uur per dag en verdeel deze uren over vier dagen. ‘s Middags ga ik even naar huis om plat te liggen. De prikkelgevoeligheid en de brain fog die ik ervaar zijn het meest hinderlijk.” Maar ook op het gebied van sport heeft ze stappen terug moeten doen. “Als ik fysiek teveel doe, verzuren mijn spieren heel snel. Voor corona sportte ik, dat doe ik nu nog steeds alleen op een veel lager tempo en een veel kortere tijd.”
Kleine successen vieren
Al deze klachten, zorgen zo nu en dan voor frustratie bij Annie. “Vooral als ik moe ben en er een beetje doorheen zit, ben ik sneller verdrietig en dan komen de tranen”, vertelt ze. Toch blijft Annie, ondanks de uitdagingen, vastberaden en veerkrachtig. Ze benadrukt het belang van meditatie en rustige yoga om haar mentale welzijn te ondersteunen. “Ik probeer me te concentreren op wat ik wel kan, in plaats van wat ik niet kan”, zegt ze. “Kleine successen vieren en bewust keuzes maken, dat is mijn mantra geworden.” De steun van haar omgeving is een bron van kracht voor Annie, hoewel begrip niet altijd vanzelfsprekend is. “Mensen kunnen het moeilijk begrijpen als ze het zelf niet hebben ervaren”, zegt ze. “Maar ik ben dankbaar voor degenen die er voor me zijn en rekening houden met mijn beperkte energie, zelfs als het moeilijk is.”
Voor de toekomst heeft Annie weinig concrete verwachtingen. Haar focus ligt op acceptatie en het omarmen van het heden. “Het gaat mij niet om het vinden van een magische behandeling, maar de kracht zit hem meer in het accepteren zoals het is. Dat geeft me rust”, concludeert ze. “Ik heb long covid, maar ik ben geen long covid.”
Biblionu, Lotgenoten Horst en Synthese organiseren een bijeenkomst over long covid op 4 maart van 19.30 tot 21.00 uur in de theaterzaal van ‘t Gasthoes. Deze avond is bedoeld voor iedereen met long covid, naasten en alle andere geïnteresseerden.
Tekst: Floor Velthuizen, 29-2-2024 uit Hallo Horst aan de Maas
